Wyjmowanie z siebie

Zostawić racjonalność
W tańcu na polu stokrotek
Tak by nie zdeptać urywków
Pozostałości każdego dnia
Bez muz
Tylko wplatając palce we włosy
Wtedy nie potrzeba wróżb
Wystarczą objęcia
Nie wybrzmiałe szepty
I cisza
Cisza
Użytkownika ciągu pieszego
W miękkim obuwiu
Nie żeby pędzić do bramy świtu
Na szczęście jest zapominalskość
I wady wzroku
Muskając rękami przestrzeń
Można płatać figle nieuchronnemu