Figurki z cukru

Ta sama scena
Oddawania pamięci
Powtarzana wielokroć
A im dłużej patrzeć
Nadciąga przekonanie
Powrotu z wygnania
Kiedy na parę kroków
Od ogrodzenia domu
Jest zetknięcie
Z czymś niewidzialnym
Czując się odmieńcem
Ustawiam figurki
Na półce nad łóżkiem
Teraz wszechświat
Trwa w porządku